Geschiedenis van de trouwring
Trouwringen worden al eeuwen gedragen. De oudste trouwringen die ooit zijn gevonden, komen uit Egypte.
Ze lagen daar langs de oever van de Nijl. Nee, deze ringen hadden geen diamanten en waren ook niet van goud.
De ring was gemaakt van rietstengels. Het was in die tijd, met dit materiaal, goed te doen om elk jaar nieuwe ringen te nemen.
Jaren later hebben de Romeinen van de rieten Egyptische trouwring een ijzeren gemaakt. Deze stond voor een ijzersterk huwelijk. Onverwoestbaar! Deze ringen waren vaak grof gevormd. Ook het gewicht is stukken zwaarder dan de huidige trouwring.
Als je in die tijd, als vrouw, een trouwring had geaccepteerd, dan was je vanaf dat moment ‘bezet’.
De trouwring wordt gedragen als teken voor de huwelijksbeloften. Een trouwring heeft geen begin en geen einde. Dit symboliseert dat de liefde voor eeuwig zal zijn.
Tegenwoordig is het voor veel mensen een gewoonte de trouwring aan de ringvinger van de rechterhand te dragen. De geschiedenis hierachter is best merkwaardig.
Vroeger was het gebruikelijk de trouwring om de ringvinger van de linkerhand te dragen. De ringvinger staat in directe verbinding met het hart. De linkerhand ligt dichter bij het hart. Hierdoor is deze gewoonte ontstaan.
Trouwringen en geloof.
Het uitwisselen van de ringen is al eeuwen een vast deel van de huwelijksplechtigheid. In de Katholieke Kerk is het een essentieel onderdeel van de huwelijksinzegening. De ring werd om de ringvinger van de linkerhand gedragen. Na de reformatie werden de trouwringen onder invloed van het calvinisme als ongepaste ijdelheid gezien. Terwijl de katholieken door bleven gaan met het inzegenen van trouwringen, hadden de protestanten de trouwring afgezworen. Pas in de negentiende eeuw voerden de protestanten het gebruik van de trouwring weer in, toen zij zich bewust werden van de symbolische betekenis van de ring. Maar helemaal meegaan met de katholieke gewoontes wilden ze niet. Om zich af te zetten tegen de ‘links dragende’ katholieken, kozen de protestanten voor de rechter vinger. Hierdoor kan men in Nederland vaak zien of iemand katholiek of protestants is. De niet- of andersgelovigen dragen de ring nu vaak aan de rechterhand. Een gebruik van weduwen en weduwnaren is om de ring van de overledene achter de eigen trouwring te dragen. Ook het vermaken van trouwringen wordt in deze tijd vaak gedaan.
Ook leuk om te lezen…
Vrijblijvend contact
Zijn jullie opzoek naar een nieuw paar trouwringen? En willen jullie meer weten over onze dienstverlening? Neem dan vrijblijvend contact met ons op!